Gazze’de enkaz altında kaybolan binlerce insan aranıyor

Refah Sivil Savunma Acil Durum ve Ambulans Hizmetleri Müdürü Haytham el-Hums, “İnsanlar, yakınlarının cesetlerinin meskenlerinin enkazı altında olduğunu bildiriyor” dedi.

Filistin sıhhat yetkilileri, yaklaşık 10 bin kişinin kayıp olduğunu varsayım ediyor.

Enkazın üzerindeki giysi kesimleri yahut kokular, arama gruplarına kayıpları bulmada yol gösteriyor.

Uluslararası basına Gazze yasağı

İsrail hükümeti, milletlerarası medya kuruluşlarının Gazze’ye girişini yasakladı. Bu nedenle bölgedeki gelişmeler, emniyetli lokal gazeteciler tarafından aktarılıyor.

Günlük olarak kayıp listelerini güncelleyen Haytham el-Hums ve grubu, büyük bir hassasiyetle enkazı kazıyor. Fakat birçok vakit bulunanlar sadece kemik modülleri ve giysi kalıntılarından ibaret oluyor.

Soykırımcı İsrail’in yüksek güçlü bombaları, pek çok insanın vücudunu paramparça etti. Toplanan kemikler, beyaz ceset torbalarına konularak üzerlerine “majhoul” (kimliği belirsiz) sözü yazılıyor.

Ailelerin çaresiz bekleyişi

Refah sakini Osama Saleh, ateşkes sonrası meskenine döndüğünde içeride bir iskelet buldu. Kafatası parçalanmıştı. Saleh, cesedin yaklaşık dört-beş aydır orada olduğunu düşünüyor. “Biz de insanız, hislerimiz var… Bu trajediyi tanım etmek imkânsız” diyor.

Gazze’deki Avrupa Hastanesi’nde ise kimlik tespiti için kemik modülleri ve kıyafetler ceset torbaları üzerine diziliyor.

19 yaşındaki Abdul Salam el-Mugayer, Şabura bölgesinde kaybolmuştu. Amcası Zaki, savaş sırasında oraya gidenlerin geri dönmediğini belirtiyor:

“Bu yüzden onu aramaya gitmedik. Dönemezdik.”

Hastanedeki ceset torbalarından biri, Abdul Salam’a ilişkin olabileceği kuşkusuyla incelendi. Ailesi, giysileri ve ayakkabıları teşhis etmek için bölgeye geldi. Kardeşi, yanında getirdiği telefonundaki fotoğraflarla cesedin giysilerini karşılaştırdı. Ayakkabıları gördüğünde gözyaşlarına boğuldu. Kimlik tespiti tamamlanmıştı.

13 yaşındaki Aya’nın trajik ölümü

Aya el-Dabeh, Gazze’nin kuzeyindeki Tal el-Hawa bölgesinde bir okulda yaşayan 13 yaşında bir kız çocuğuydu. Savaşın başında, tuvalete gitmek için üst çıktığında bir İsrail keskin nişancısı tarafından göğsünden vurularak öldürüldü.

Ailesi, Aya’yı okulun bahçesine gömdü. Annesi Lina el-Dabeh, “Yağmurdan ve güneşten korunması için battaniyeye sardım” diyor. Lakin savaş devam ederken Lina, dört çocuğuyla birlikte güneye kaçmak zorunda kaldı ve kızını olduğu yerde bırakmak zorunda kaldı. Ateşkes sonrası kuzeyde kalan akrabalarından mezarı denetim etmelerini istedi ve aldığı haber yıkıcıydı.

Aya’nın vücudu paramparça olmuştu.

Aile mezarın açıldığını, kemiklerin farklı yerlere dağılmış olduğunu öğrendi. Lina, kızının kemiklerini köpeklerin parçaladığını öğrendiğinde gözyaşlarını tutamadı. Artık ailesiyle birlikte kuzeye giderek kızının kemiklerini toplayacak ve ona layık bir mezar yapacak.

Lina için bu acının bir sonu yok. “Kızımı yanımda götüremedim,” diyor ve ekliyor:

“Peki onu nereye götürebilirdim?”

Gazze’de kayıplarını arayan binlerce aile, misal acılar yaşıyor.

BBC, TRTHaber