Gazze’de buruk Ramazan: Gazzeliler anlatıyor…

Katil İsrail’in akınlarında 48 binden fazla kişinin hayatını kaybettiği Gazze’de Ramazan, yıkım ve yokluk içinde geçiyor. İsrail’in insani yardımı durdurması krizi derinleştirirken, halk açlık ve yas içinde. Aileler dağılmış, besin ve elektrik yok. Tüm zorluklara karşın dayanışma sürüyor.

İsrail’in 7 Ekim 2023’ten bu yana Gazze’de yürüttüğü soykırım taarruzlarında 48 binden fazla Filistinli ömrünü yitirdi. Ateşkesin sağlandığı 19 Ocak’a kadar süren bombardımanlar, Gazze’yi harabeye çevirdi.

Ramazan ayı, her yıl olduğu üzere bu yıl da paylaşım ve dayanışmanın simgesi olurken, Gazze halkı için derin acılar ve yokluklar içinde geçiyor.

Gazze Kasabı Binyamin Netanyahu’nun dün sabah prestijiyle Gazze’ye her türlü insani yardımın girişini yasaklaması, bölgedeki insani krizi daha da derinleştirdi. Açlık ve yoksullukla gayret eden Filistin halkı, Ramazan’ı yokluk ve yas içinde karşılıyor.

Elektriksiz, susuz, yıkım içinde bir Ramazan

Dünya basını, büyük ölçüde yıkıma uğrayan Gazze’de Ramazan’ın nasıl yaşandığını aktarıyor.

İsrail’in Haaretz gazetesi, elektrik zahmeti nedeniyle birçok ailenin fener satın aldığını, bu küçük ışık kaynaklarının yalnızca aydınlatmakla kalmayıp umut da verdiğini belirtiyor.

Toplu iftar ve sahur tertipleriyle halk bir ortaya gelip acılarını paylaşmaya çalışıyor. Yıkıntıların ortasında kalan Gazzeliler, Ramazan coşkusunu az da olsa yaşatabilmek için çevreyi bayrak ve ışıklarla süsledi. Lakin besin kıtlığı ve temel muhtaçlık gereçlerinin eksikliği, bayram sevincinin önüne geçiyor.

“Bir sofrada buluşmak artık mümkün değil”

Nuseyrat Mülteci Kampı’ndan İmad, pek çok kişinin besin yardımları ve konserve yiyeceklere muhtaç olduğunu belirtiyor. Gazze’deki büyük yıkımın, Ramazan’ın manasını yok ettiğini vurguluyor:

“Herhangi bir ailenin tüm mensuplarıyla bir ortada iftar yaptığını sanmıyorum. Baba, anne, çocuk ya da öbür akrabalar sofradan eksildi. Büsbütün yok olan aileler var.”

Haaretz’e konuşan bir diğer Gazze sakini de, Ramazan’ın bilhassa tatlılarla anıldığını lakin Gazze’de artık bir künefe bulmanın bile imkânsız hale geldiğini söylüyor:

“Ne materyal var ne de gaz. İsrail, savaşan ya da savaşmayan herkesi topluca cezalandırmaya karar verdiği için bakın ne hale geldik. Tüm ölümlere, yıkıma, karanlığa karşın, halk birbirine ‘Hayırlı Ramazanlar’ diyerek selam veriyor.”

Aileler bir ortaya gelemiyor, açlık krizi derinleşiyor

İsrail’in seyahat kısıtlamaları, Gazzelilerin sevdikleriyle buluşmasını engelliyor. Refah ya da Han Yunus’a gitmek zorunda kalanlar, meskenlerine dönebilmek için saatlerce beklemek zorunda kalıyor.

ABD’nin New York Times gazetesi de, Ramazan’ın Gazze’de nasıl geçtiğine dair bir haber yayımladı. 29 yaşındaki Maysa Arafa, savaşta kardeşini kaybettiğini belirterek şöyle diyor:

“Her şeyden çok onun geri dönmesini isterdim. Ramazan’da eskisi üzere hissetmemi sağlayacak tek şey bu olurdu. Ne Ramazan’ı ne de hayatı evvelden bildiğimiz üzere yaşıyoruz.”

21 yaşındaki Farah Irşi ise savaş nedeniyle evsiz kalan 25 bireye konut sahipliği yaptıklarını ve neredeyse hiç yiyecekleri olmadığını söylüyor:

“Daha fazla yardımın Gazze’ye girmesiyle bakkallarda daha fazla besin var ancak bizim hiç paramız yok.”

“Bu Ramazan evvelkilere hiç benzemiyor”

39 yaşındaki muhasebeci Muhammed Hamad, savaşın Ramazan’ın manasını büsbütün yitirmesine neden olduğunu söylüyor:

“Bu Ramazan, evvelkilere hiç benzemiyor. Savaş yüzünden manasını yitirdi. Ateşkes de olsa burada kutlamaya bedel bir şey yok.”

Gazze halkı, savaşın gölgesinde, kayıplarının acısıyla ve temel insani gereksinimlerden mahrum formda Ramazan’ı geçirmeye çalışıyor. Lakin tüm zorluklara karşın, dayanışma ve umut duygusu hâlâ ayakta kalmaya çalışıyor.

Reuters, TRTHaber, AFP, AA, Haaretz