Bayırbucak Türkmenleri, Esad ailesinin gasbettiği toprakları geri istiyor

Bayırbucak bölgesindeki Sılayip Türkmen ve Burç İslam köylerinde bulunan 4 bin 500 dönüm toprakta köylüler, zeytin, limon ve portakal üretimi yapıyordu.

1974 yılından itibaren saraylar inşa etmek için bu yerlere göz diken Esed ailesi, tarlalarını satmak istemeyen köylülere, tehdit, baskı, şiddet ve azap uyguladı.

Çeşitli iftiralarla tutuklanarak hapsedilen ya da tarlalarının ortasından yol geçirilmekle tehdit edilen yöre halkı, sonunda topraklarını bedelinin çok altında satmaya mecbur bırakıldı.

Esad rejimi, birden fazla zeytin ağaçlarıyla dolu bu toprakları dümdüz ederek vakitle 4 saray inşa ettirdi ve etrafını tel örgülerle muhafazaya aldırdı.

Bununla birlikte, bölge halkının tapulu zeytinliklerine hasat için yılda lakin bir defa asker nezaretinde girmesine müsaade verildi.

Baas rejimi devrilse de yaşadıklarını hala unutamayan köylüler, karşılaştıkları baskı, tehdit ve azapları, AA muhabirine anlattı.

“Yabancı bir ülke ile işbirliği yapma iftirasıyla suçlandım”

Esad rejimi el koymadan evvel 50 dönüm tarlayı ailesiyle işleten 70 yaşındaki Vahid Said Şalha, haksız yere “yabancı bir ülkeyle işbirliği yaptığı” savıyla mahpus yattığını ve mallarına el konulduğunu belirtti.

Balıkçılıkla geçimini sağladığını söyleyen Şalha, “Bir gün rejim güçleri çıkageldi ve beni, ‘Türk kumandanlarla görüşüyorsun, bilgi sızdırıyorsun’ diyerek iftirayla suçladı. Onlara bunun palavra olduğunu söylesem de beni tutuklayıp Sednaya Hapishanesi’ne götürdüler. Bana azap ettiler. Bir ay boyunca üzerime bir şey giyemedim.” dedi.

Şalha, hapishanede üç yıl kaldığını, akabinde tekrar köyüne döndüğünü aktararak, “Bizim buralarda 50 dönümlük üzüm yerimiz var. Bu yerin içinde amcaoğullarımın, kardeşlerimin ve benim hissemiz var. Bu arsa bize dedemizden miras. Benden arsayı istediler, bana ‘satacak mısın’ diye sordular. Ben de onlara satmayacağımı tabir ettim. Bana gitmemi söylediler. 5 yıl içinde beni üst üste çağırdılar. Beş yılın sonunda ise yerden yol açtırmak için kepçeyi getirdiler. Bu saraydan ikinci saraya kadar yol açtırdılar. Ben de onlara yeniden de arsayı satmayacağımı söz ettim.” diye konuştu.

Esad rejimi tarafından görevlendirilen Muhammed Hatip isimli bir kişinin kendisini tehdit ettiğini belirten Şalha, “Bu adam gelip bana ‘sen Sednaya Hapishanesi’nden çıktın. Seni oraya tekrar gönderirsem sence nasıl olur? Lakin seni oraya geri gönderirsem bu sefer geçen seferki seyahatin üzere olmaz, kendini kaybedersin’ dedi. Ben de ona ‘tamam’ dedim. Geldim ve aileme durumu izah ettim. ‘Beni tehdit ediyorlar dedim’. Aileme, şayet arsayı vermezsem tekrar beni Sednaya Hapishanesi’ne götüreceklerini söyledim.” formunda konuştu.

Topraklarının kıymetinin çok altında bir bedelle kendisinden alındığını vurgulayan Şalha, “Dönümüne 100 bin Suriye lirası vereceklerini söylediler. O vakitlerde her dönümün gerçek kıymeti 1 milyondu. Mahkemede zeytin ağaçlarını hasat etmem için bana müsaade verilmezse satmayacağımı tabir ettim. Hakimin karşısında Muhammed Hatip silahını çıkarıp göbeğime doğrulttu ve beni vurmamak için çekip gitmemi söyledi.” sözlerini kullandı.

Şalha, 1974’te Türkmen Dağı’na rejim tarafından bir saray yapılmaya başlandığını söyleyerek, şöyle devam etti:

“Bu saray kurulduğundan beri tarlalarımıza girmemiz yasaklandı. Yılda yalnızca bir kere, o da asker denetiminde tarlalarımızı görmeye müsaade verilirdi. Zeytin ağaçlarını hasat ederken dahi askerler başımızda dururdu. Kapıda kimliğimizi ve nüfus cüzdanımızı alıp bizleri malımızı görmek için geçirirlerdi. 50 yıldır bu biçimde yaşıyorduk.”

Hapishanede çok fazla zulüm gördüğünü ve dayak yediğini vurgulayan Şalha, “Ben milliyetçi bir beşerim. Türk bayrağının üzerinde sinek görsem masraf onla arbede ederim. Allah korusun bana Türkiye’den bir kaza haberi gelse o gece uyuyamam. Koluma ay yıldız dövmesini yaptırmıştım. Bu yüzden çok dayak yedim. Yediğim dayağı bir Allah bir de ben bilirim. Bu dövme hala kolumda duruyor. 1968’den bu yana yanımda taşıyorum. Gece gündüz demeden her nefes alışımda, yatarken, tekrar uyanırken daima denetim edip o denli günüme devam ederim.” dedi.

Şalha, Esad rejiminin zulmü karşısında tek talebinin adalet olduğuna işaret ederek, “Biz yeni devletten adalet istiyoruz. Topraklarımızın kıymeti her neyse onu ödesinler. Yarısını bile verseler lakin adil bir formda yapılsa, kabul ederim.” diye konuştu.

“Topraklarımız bizim mezarımız olsa bile satmayız”​​​​​​​

Bayırbucaklı Hasan Faris de ailesine ilişkin zeytinlikleri ellerinden almak için yapılan tehditleri şöyle anlattı:

“Bir gün gelip oturduğumuz konutu başımıza yıkacaklarını söylediler. Biz de onlara ‘elinizden geleni arkanıza koymayın. Biz size satmayız, ne yapacaksınız yapın’ dedik. Onlar ‘sizi öldürürüz’ dediler. ‘Nasıl öldüreceksiniz bizi’ dedik. Onlar da ‘kepçelerle milleti nasıl yok ettiysek sizleri de o denli yok ederiz. Buralar sizin mezarınız olur’ dediler. Biz de onlara ‘buralar bizim mezarımız olsa bile satmayacağız’ dedik.”

11 kardeş olduklarını ve geçimlerini bu topraklardan sağladıklarını aktaran Faris, babasına da tıpkı tehditleri yönelttiklerini lakin babasının da direndiğini söyledi.

Faris, Esad rejiminin sarayı için tarlasının ellerinden alınmasına ve vefat tehditlerine de değinerek, “Ancak bir gün uyandığımızda kepçeler tarlamıza girmiş, zeytin ağaçlarımızı yok etmişti. Bir tek ağaç bırakmamışlar. Tarlamıza yaklaşmak istediğimizde, ‘Buralara yaklaşmayın, sizi buraya gömeriz’ diyerek tehdit ettiler. Biz de onlara şu karşılığı verdik: ‘Alın dünya malı sizin olsun. Lakin ahiret günü hakkımızı sizden alırız.'” sözlerini kullandı.

Ailelerinin topraklarının tapusunun olmadığını kaydeden Faris, lakin herkesin yaklaşık üç dönüm toprağın onlara ilişkin olduğunu bildiğini söyledi.

Faris, “Biz yalnızca kendi ismimize değil, tüm Bayırbucak Türkmenleri ismine konuşuyoruz. Herkes adalet istiyor. Herkes kendi malını geri almak istiyor.” diye konuştu.

Faris, kendilerinin mallarını milyonlar verseler bile satmak istemediklerini, malların zorla ellerinden alındığını vurgulayarak, “Yeni gelecek olan idare hakkımızı vermezse, onlara da hakkımızı helal etmiyoruz.” tabirlerini kullandı.

“Tapulu tarlalarımıza yaklaşmak bile yasak”

Sılayip Türkmen köyünden İbrahim Bilal ise “Üç dönümlük tarlamız var ve üzerimize tapulu. Fakat bu tarlanın yanından yürürken bile bakmak yasak. Tarlamıza konutumuzdan, uzaktan bakabiliyoruz lakin yaklaşmak yasak.” dedi.

Tarlaya girebilmek için kimlik ve nüfus cüzdanlarını teslim ettiklerini, yanlarına bir asker gönderildiğini, askerin de tarlada kendilerini izlediğini lisana getiren Bilal, “Eğer zeytin hasadı yapıyorsanız, daima çabuk ettiriyorlar ve ‘Hadi, artık fazla kalmayın’ diyorlar.” dedi.

Bilal, Türkmenlerin sahip olduğu malların üzerlerine tapulu olmasına karşın erişim haklarının ellerinden alındığının altını çizdi.

Esad rejiminin bölgede inşa ettirdiği sarayları anlatan Bilal, “Bir tane Büşra Esad’ın var. Daha ileride bir tane devrik Esad’ın Cumhuriyetçi Başkanlık Sarayı var. Daha ileride Basil Esad’ın ve Münzir Esed’in sarayları bulunuyor. Münzir Esad, bu sarayı azap, dayak ve tehditlerle zorla aldı. Bizler hakkımız olanı istiyoruz. Hak yerini bulsun. Adalet olsun. İstediğimizin hepsi bu. Bize ilişkin olan mallarımızı versinler.” diye konuştu.

AA