Bu tekerleme sizi zengin edebilir! Gizemli sayılarla dolu orman macerası!

Minik sincap Çiko, ormanda zıplayıp dururken yerde parlayan bir taş buldu. Taşı eline aldığında üzerinde tuhaf sayılar yazıyordu: “İki, dört, altı…” Çiko, bu sayıların ne manaya geldiğini çok merak etti. Tam o sırada yanından geçen bilge baykuş Huhu’ya sordu:

“Huhu amca, bu sayılar da neyin nesi?”

Huhu, gözlüklerini düzelterek gülümsedi: “Ah, Çiko’cuğum, onlar gizemli sayılar. Ormanın derinliklerinde bir hazine gizli ve bu sayılar da o hazinenin anahtarı.”

Çiko’nun gözleri parladı: “Gerçekten mi? O vakit çabucak hazineyi bulmalıyız!”

Huhu, başını salladı: “Ama dikkatli olmalısın. Bu seyahatte seni şiddetli mahzurlar bekliyor.”

Çiko, hiç korkmadı. Arkadaşı tavşan Titi’yi de yanına alarak gizemli sayıların peşine düştü. Birinci durakları, şırıl şırıl akan bir şelalenin yanıydı. Şelalenin arkasında saklı bir geçit vardı fakat geçidin kapısı kilitliydi. Kilidin üzerinde de sayılar yazıyordu: “Sekiz, on, on iki…”

Çiko, çabucak taşındaki sayılarla karşılaştırdı. “İşte, sayılar eşleşiyor!” diye bağırdı. Taşındaki sayıları kilide girdiğinde kapı gıcırdayarak açıldı.

İçeri girdiklerinde karşılarına karanlık bir mağara çıktı. Mağaranın sonunda loş bir ışık parlıyordu. Işığa yanlışsız ilerlediklerinde karşılarına yaşlı bir kaplumbağa çıktı. Kaplumbağa, onlara bir bilmece sordu:

“On sekiz, yirmi, bu tekerleme de burada bitti. Pekala, bu tekerlemenin sonu nereye masraf?”

Çiko ve Titi, bir mühlet düşündüler. Sonunda Çiko, “Hazineye!” diye bağırdı. Kaplumbağa, gülümseyerek başını salladı ve önlerindeki saklı geçidi açtı.

Geçidin sonunda, parıl parıl parlayan bir sandık duruyordu. Sandığı açtıklarında içinden altınlar, mücevherler ve birbirinden lezzetli havuçlar çıktı. Çiko ve Titi, hem varlıklı olmuşlardı hem de karınlarını doyurmuşlardı.

Huhu amca, onlara gülümsedi: “İşte, gizemli sayıların sırrı çözüldü. Fakat unutmayın, en büyük hazine dostluk ve yardımlaşmadır.”

Çiko ve Titi, Huhu amcaya sarılarak teşekkür ettiler. Tam oradan ayrılacakları sırada Çiko durdu ve dedi ki: “İki dört altı benden tatlısı var mı? Sekiz oniki onaltı bu fırsat kaçar mı? Onsekiz yirmi bu tekerleme de burada bitti.” Akabinde Titi ile bir arada kahkahayı bastılar. O günden sonra, ormanda her vakit yardımlaşan ve birbirini seven iki arkadaş olarak yaşadılar.