Ercan Kesal’ın 40 yıllık sinema hikayesi

Beylikdüzü Belediyesi tarafından düzenlenen Beylikdüzü Sanat Buluşmaları Satır Ortası Sohbetleri’nin birinci konuğu oyuncu ve muharrir Ercan Kesal sanat hayatını anlattı.

‘Beni Buyruk Kusturica’yla Avanos’lu çiftçi babam tanıştırdı’

Kesal, Avanos’un bir köyünden şöhrete uzanan seyahatini anlattı. Erken yaşlarda kitaplarla kurduğu alaka sayesinde evvel kurmacayla, sonra da sinemayla tanıştığını açıklayan ünlü oyuncu, edebiyata duyduğu ilgiyi ve sevgiyi vurguladı: “Kasabada başta çiftçilik yapan, sonra gazozculuğa merak saran esnaf bir adamın dördüncü oğluyum. 1965’te ilkokulu bitirmiştim, merhum babamdan bir kitap istemiştim, o da bana iş için gittiği Kayseri’den Ivo Andric’in Drima Köprüsü kitabını getirmişti. Ortadan 40 yıl geçti. Bir gün ünlü direktör Buyruk Kusturica’nın konutuna davetliydim. Kapıdan çıkarken Kusturica bana aynı kitabı ikram etti. Oysaki babam 40 yıl sonra nerede olacağımın yolunu çizmiş…”

“Nazım’ın dediği üzere, en büyük sanat yaşama sanatı”

Sözlerine “ama uygun bir öykü anlatmak için düzgün bir hikayenizin olması lazım” diyerek devam eden Kesal, en büyük hayranı olduğunu belirttiği romancı Kemal Tahir’den ve şair Nazım Hikmet’ten örnekler verdi: “Mesela Kemal Tahir’in eşi Fatma’ya mektupları vardır. Orada Fatma hanım mahpustaki kocasına çok keder yakınır. Kemal Tahir ise onu şöyle teselli eder: ‘Sen bize niçin üzülüyorsun ki, kıssası olmayanlara üzül. Biz başımıza gelenleri masal yapmasını bilen insanlarız.’ Yani fakat bu türlü üstesinden gelebiliriz. Zulme karşı çıkmanın yolu, masallaştırmasını bilmektir. Bu konuşmanın başlığını da aslında şöyle atabilirim: ‘hayatın kendisi aslında bir sanattır’. Yani aslında biz yaşamak sanatı ismi verilen bir sanatı icra etmeye çalışıyoruz. Nazım’ın cümlesi bu yüzden çok değerli, en büyük sanat yaşama sanatıdır.”